Saltar ao contido

Cachaza (bebida)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Botellas de cachaza

A cachaza (en portugués, cachaça, tamén chamada pinga, branquinha, caxaca, caxa , caña ou chacha) é unha bebida alcohólica destilada do Brasil.

Obtense como produto da destilación do zume da cana de azucre fermentado.

Mentres que a xeneralidade dos rons proveñen das melazas —un subproduto da elaboración do azucre posterior á súa cristalización—, o ron de cachaza procede da cachaza, que é un subproduto anterior á cristalización do azucre.[1]

O seu contido en alcohol oscila entre o 38 % e o 51 %.[2]

Cómpre destacar que se trata dun tipo de ron, pese á crenza popular de que se trata dunha bebida distinta.

A cachaza é a base da caipirinha, a bebida alcohólica destilada brasileira máis común.

A orixe desta augardente remóntase á primeira planta de cana de azucre introducida en terras brasileiras polos colonizadores portugueses a principios do século XVI, traída desde a illa de Madeira. Empezou a servirse aos escravos africanos xa que os facía máis enérxicos e activos no traballo. Ao longo dos anos, o destilado evolucionou e, en 1920 converteuse no símbolo etílico do país. Actualmente o goberno do Brasil, co apoio da industria de bebidas, logrou instaurar a Denominación de Orixe propia para esta augardente, conseguindo así unha regularización da súa calidade, e unha ampliación das súas posibilidades de exportación.[2]

Elaboración

[editar | editar a fonte]

A produción da cachaza comeza co cultivo da cana de azucre. No momento óptimo, estas canas primeiro córtanse e despois tritúranse; o zume extraído así chámase guarapo. Este mosto ferméntase para xerar o alcohol. Dependendo do tipo do produto pode realizarse ou non un envellecemento en depósitos ou barrís de madeira. A lei permítelle engadir até 6 g de azucre por litro.[2]

  1. Alejandro Tartalero Villaseñor (1998): De la casa a la máquina de vapor. Madrid: Siglo 21, 2ª ed, p. 307.
  2. 2,0 2,1 2,2 Cachaza: ¿Qué es? y ¿Cómo preparar caipirinha? en granouline.es.